KANAREKDRIVER: Maranello Rosso - Abarth Museo

czwartek, 6 października 2011

Maranello Rosso - Abarth Museo - stradale

Uwielbiam auta Ferrari, ale to ekspozycja Abarthów w Maranello Rosso skradła moje serce (i wszelkie inne wnętrzności).

W piwnicy obiektu, znajduje się kilkadziesiąt, trochę ciasno co prawda poukładanych, tym niemniej mega unikalnych i co istotne oryginalnych Abarthów.

Tak jak piętro wyżej Ferrari, tak i znajdujące się tutaj Abarthy, czują stale asfalt pod kołami - cała podłoga wyłożona jest właśnie tą nawierzchnią.

Ekspozycję można z grubsza podzielić na dwie części - auta stricte drogowe i auta przeznaczone tylko do sportu, choć w przypadku Abartha ciężko mówić o wozach "niesportowych". Konstrukcje stworzone tylko do sportu, powstałe niejednokrotnie w jednym egzemplarzu opisałem w osobnym poście - PROTOTYPY ABARTH.
Wracając do aut opartych na modelach produkcyjnych, na początek najmniejsze, najbardziej popularne "stradale" - Fiat Abarth 595, Fiat Abarth 850 TC Nurburgring Corsa Berlina,

czy Fiat Abarth 850 OT Berlina.

Dalej, całkiem sporo dużo bardziej unikalnych aut. Koncepcyjnie podobnych, choć dwóch takich samych nie znajdziesz

Srebrny Fiat Abarth 1000 Bialbero 'Record Monza' wyklepany w 1961 roku przez Carrozzeria Zagato. Dzięki lekkiej konstrukcji (około 550 kg), małej powierzchni czołowej (Carlo miał na tym punkcie wręcz bzika) i pochodzącemu z Fiata 600, odpowiednio zmodyfikowanemu silnikowi (982 ccm, dwa Webery 36DCL4, około 90 KM), potrafił się rozpędzić do 200 km/h.

1959 Fiat Abarth 750 Bialbero 'Record Monza' Coupé Carrozzeria Zagato. 747ccm, około 41 KM

1965 Abarth Simca 1300 GT Corsa 'Long-Nose World Champion' Coupe

1956 Fiat-Abarth 750GT 'DOPPIA GOBBA' Competition Coupe. Kolejna wariacja na temat Fiata 600 - również popełniona przez Carrozzeria Zagato

1964 FIAT-Abarth 1000 Bialbero Long-Nose 'World Champion' Competition Coupe

1963-65 Abarth Simca 1300 GT 'Long-Nose World Champion' Coupe Beccaris. Carlo Abarth rozpoczął współpracę z francuską Simcą w 1961 roku. Wszystko zaczęło się od zaangażowania w sport i tuningu Simki 1000. Tak powstała Simca-Abarth 1300 (lub Abarth-Simca, zależnie czy wspomina o tym Włoch, czy Francuz). Do napędu posłużył znany z "mille Bialbero" dwuwałkowiec, rozwiercony do 1288 ccm. Sucha miska olejowa, do tego 2 Webery 45DCOE, razem dawało to soczyste 125 KM. Podwozie, przekładnię i zawieszenie przejęto z Simki 1000, zaś buda to klasyczne kształty coupe Fiat-Abarth. W roku 1963, z nowym 1,6 litrowym silnikiem o mocy prawie 140 KM, ten niepozorny Abarcik mógł pędzić nawet 240 km/h! W 1963 roku, spośród 535 zwycięstw dla Abartha, sama tylko Simca 1300 zdobyła 90.

1965 Abarth Simca 2000 GT Corsa 'Campionissimo Europa Montagna' Abarth/Carrozzeria Beccaris. Rozwojowa wersja Abartha Simca 1300 GT. Zasilany dwoma olbrzymimi gaźnikami Weber 58 DCOE3, 2-litrowy motor generował koło 200 KM przy 7200 obr/min, co pozwalało przy nawet 6-biegowej skrzyni biegów rozpędzić się do ponad 250 km/h.

1959 Fiat Abarth 850 Scorpione Allemano Coupe, któremu kształt nadali rzemieślnicy z Carrozzeria Allemano. Małe coupe, które miało egzystować obok sportowo nastawionego 750 GT ze stylizowanym "Z" na boku. Mówi się, że jest najlepszym projektem, jaki powstał na płycie podłogowej Fiata 600. I ciężko się z tym nie zgodzić. Kształty Skorpionowi nadał sam Giovanni Michelotti. Silnik miał na początku 833 ccm i 52 KM, a później "całe" 847 ccm i 57 KM (@6500 obr/min)

FIAT-Abarth 750 Spider 1958 Carrozzeria Allemano. To czego nie dał Abarthowi Zagato, udało się osiągnąć w pracowni Serafino i Mario Allemano. A mianowicie małego spidera, o jakiego prosili klienci zza wielkiej wody. Jasnoniebieski Spider znajdujący się w zbiorach muzeum, to ultra rzadka wersja sportowa, wyposażona w oryginalny hardtop.

Fiat Abarth OT 1000 Spider ze światłami z Lamborghini Miura (albo na odwrót...)

1968 Fiat-Abarth SS Scorpione-Fiat 1000 GT. Nadwozie powstałe w Carrozzeria Francis Lombardi, początkowo przeznaczone miało być dla przednionapędowego Autobianchi A112, ale skończyło na płycie podłogowej, a jakże, Fiata 850.

Pierwszy z lewej - Fiat Abarth Monomille GT Coupe z 1961 roku. Karoseryjnie bardzo zbliżone do Bialbero Twin-cam Coupe, ale tu w zadzie pracuje tylko jeden wałek

1967 Abarth 1300OT Periscopica Coupé - jeden z najbardziej uznanych, rekordowych pojazdów Abarth'a. Silnik to dwuwałkowe 1289ccm, zasilane dwoma dwugardzielowymi Weberami 45DCOE9, dające z siebie prawie 150 KM przy 8800 obr/min. Najbardziej charakterystycznym detalem auta, jest zamontowany na dachu peryskop, przez który dostarczane jest powietrze do... No właśnie. Wbrew pierwszemu skojarzeniu, nie do chłodzenia, czy zasilania silnika, ale do chłodzenia kierowcy!

Obok ciut bardziej ucywilizowany, Fiat-Abarth OT 1300/124 Coupé. Dlaczego 124 w nazwie? Bo zamiast 0,85 litrowego silnika, w tym Fiacie 850 Coupe zamontowano 1,3 litrowy silnik z Fiata 124, oraz chłodnicę w przednim pasie a nie z tyłu obok silnika. Dość rzadki model, ze względu na małą skalę produkcji.